USA Dag 14 en 15, 20 en 21 juli 2017 | Monterey

20 juli:
We checken vandaag vroeg uit, drinken nog een gratis bak koffie in de lobby en gaan de Pacifica opzoeken. We hebben de auto bijna drie dagen niet gezien en vragen ons af of de krappe plek geen deurschade heeft opgeleverd. Gelukkig is alles nog strak in de lak. Het landschap is niets bijzonders, verwend als we nu al zijn. Bijna gedachteloos raffelen we de kilometers af. De reis vandaag is relatief kort; een uurtje of 2 later zijn we al in Monterey. Monterey en Carmel-by-the Sea liggen op een schiereiland. Een jaar of 20 geleden was Clint Eastwood hier de burgemeester. Zijn belangrijkste doel was de woongemeenschap en de bedrijven dichter bij elkaar te brengen. Dat lukte vrij aardig en hij heeft daarna van een tweede ambtstermijn afgezien. In Carmel zijn nog wel een paar bijzondere wetten van kracht: straten hebben geen namen en je mag er niet lopen op schoenen met hakken die hoger zijn dan 2 inch. Een wet uit begin 20e eeuw die voorkomt dat de gemeente wordt gesewed… Rare jongens die Amerikanen.

Ook hier weer een prima kamer en bedden. Vanaf nu is het mijn beurt. Om de hoek begint de 17-Mile Drive. Dat is een prachtige weg door een verzorgd natuurgebied aan de kust met veel hoogteverschillen waar huizen staan waar Aerdenhout en Blaricum jaloers op zouden zijn. Er lopen herten voor ons over de weg. De kustlijn is hartstikke mooi en bij Carmel heb je lange witte stranden. Er zijn ook vier golfbanen waarvan Pebble Beach de meest bekende is. Als golfer moet je dit hebben gezien; veel holes hebben uitzicht op de oceaan en hole 18 ligt direct aan het strand. Een rondje golf kost meer dan $ 500,=. Toch is het druk op de baan. Met een pet en een shirt in de tas en een flink aantal foto’s als aandenken stap ik voldaan in de auto. In 2018 wordt hier het US Open georganiseerd. Ik snap wel waarom.

De mannen gaan nog even zwemmen en Bart vindt een top-Italiaan, El Vecchio, in het dorp. We moeten een kwartiertje wachten voor een plek. Maar wat was dit goed zeg. Op de kamer gaat de tv aan en op CBS zien we als verrassing André Rieu op het Vrijthof in Maastricht. Gezellig. Alleen die waardeloze wifi wordt vervloekt.

21 juli:
Gisteravond hebben we een Paris Bakery ontdekt. We gaan kijken of we daar ons ontbijt bij elkaar kunnen sprokkelen. Wat een heerlijk tentje. Dit ben ik in twee weken nergens tegengekomen. Baguettes, croissants, heerlijke capuccino en vers-belegde flutes. Alles is er. We nemen ontbijt mee voor op de kamer. Morgen maar met zijn vieren er naartoe om daar te ontbijten na het uitchecken. Om de hoek van het hotel zit een shopping center met de bekende winkels: Macy’s, Starbucks, Pizza Hut, enz. Wel leuk om daar even te lopen. We pakken nog een Frappucino en gaan ook nog wat boodschappen doen in de grote supermarkt. De Corona’s zijn namelijk op. Deze twee dagen gebruiken we om even tot rust te komen na zoveel activiteiten de laatste dagen. Het begint er nu wel in te hakken en we zijn er allemaal aan toe. Verder doen we niks.

“Zo moet McDonalds in zijn begindagen dus zijn geweest.” We eten bij de In-N-Out Burger, bekend van SouthPark. De huiskleuren zijn wit en rood met een beetje geel. Op het menu staan drie keuzen: een hamburger, een cheese burger en een double-double. Dat is een dubbele hamburger... Geserveerd op een gewoon goed broodje smaakt het verbazingwekkend goed. Zo kan ik me de Big Mac niet herinneren in elk geval.

Het gaat wel erg vaak over eten en drinken, realiseer ik me nu. Maar ja, we doen nu even ook niet veel anders.

Voor het slapen zien we Bourne 1, nog gevolgd door Bourne 2, maar dat lukt mij niet meer. Morgen 375 kilometer naar Santa Barbara.